Kunstmatige intelligentie is een niet te stoppen ontwikkeling die een aanzienlijke invloed heeft op het heden en zeker de toekomst zal beïnvloeden. Persoonlijk ben ik er niet bang voor, maar ik vraag me wel af wat de toegevoegde waarde van onze menselijke hersenen zal zijn naast AI. Mijn gevoel zegt me dat we dit moeten zoeken in emoties en het vermogen om te reageren op willekeurigheid. Emoties zoals intuïtie, liefde en verdriet die niet rationeel of universeel kunnen worden verklaard. Ik geloof dat autonome kunst daar een prachtig voorbeeld van is. Zal AI ooit worden gestimuleerd door een willekeurig stuk verpakkingsmateriaal? Zal het ermee spelen en verkennen totdat er geleidelijk iets ontstaat uit het niets en toeval? Zal het blijven vormgeven, kleur geven, bewerken en veranderen totdat het goed aanvoelt? Goed aanvoelt zonder te kunnen identificeren waarom het goed aanvoelt? En zal er iets nieuws spontaan ontstaan, dat dan weer inspireert als een object?

Ik omarm de positieve aspecten van AI met de gedachte dat de neurowetenschap met betrekking tot de menselijke hersenen nog steeds grotendeels een ondoorgrondelijk universum is. Onvoorspelbaar en daarom uniek."

88 x 44 cm: gerecycled karton, acrylverf en inkt, latex en epoxy.