Een bio schrijven, lastig verhaal.

Draait het om de maker of om het werk wat hij maakt? Maakt de achtergrond van de maker het werk beter? Ik vind persoonlijk van niet. Ik vind dat een kunstwerk op zichzelf krachtig genoeg moet zijn om iets teweeg te brengen. Vind ik het werk van Vincent van Gogh boeiend omdat hij zijn oor afsneed? Nee! Vind ik zijn werk boeiend omdat hij zich van een (mijns inziens) gemankeerd realist ontwikkeld tot een fenomenaal expressionist met een uniek “handschrift”? Ja! De geschiedenis leert ons echter anders. Zijn werk begon bij een breder publiek pas interesse te wekken na zijn dood, met name door te vertellen over zijn “gestoorde” leven.

Nou, dan toch maar wat over mezelf.

Geboren 1970 te ’s-Hertogenbosch. Gezegend met het syndroom van Asperger, behept met een vleugje ADHD op zijn tijd en aanleg voor overprikkeling en zelfdestructie. Keerzijde hiervan is het talent voor het snel kunnen leggen van verbanden/connecties die anderen niet direct zien. Daaraan gekoppeld het vermogen deze hersenspinsels te vertalen naar een mêlee aan visuele uitingen en concepten.

Opleiding: advies VWO, eigenwijs gekozen voor een LTS met als hoofdvakken grafische technieken en illustreren. Vervolgens een Mbo-opleiding tot grafisch ontwerper/visualiser. En tot slot gestudeerd aan de Hogeschool voor de kunsten Utrecht (wat een heerlijke tijd was dat!).

Ik ben ook hypocriet maar probeer te minderen.

Een kat die zich liefdevol laat aaien, maar dan plots zijn tanden in je zet. Niet om te verwonden maar om zijn alertheid en wederkerige aandacht te tonen. Niet wegdommelend in achteloosheid van de wereld om haar heen, maar scherp is, op wat zich daar allemaal afspeelt. Het sussen van de innerlijke behoefte om hierop te reageren. Het beschouwen en reflecteren van ons “menselijk’ gedrag. Ieders mening en gedrag is perceptief. Er is geen eenduidig mening voor iedereen. En ja, niets menselijks is mij vreemd.

Kunststroming

Mijn totale oeuvre is niet te plaatsen binnen een enkele stroming. Ik spring van abstract naar figuratief naar ruimtelijk naar digitaal en vice versa. Dit maakt het soms lastig voor de ontvanger om me te plaatsen of te duiden. Noem het multidisciplinair of trans-creatief, het is mij om het even, het is wat het is.

Ja wat?

Het schuurt of kriebelt, verwonderd of verafschuwd, intrigeert of distantieert. Is bevreemdend of herkenbaar. Iets met een boodschap, een (zelf)reflectie of juist helemaal niets. Het helemaal niets zorgt dan weer voor verwarring in de menselijke zoektocht naar een verklaring of herkenning. Kort samengevat het werk moet in ieder geval iets teweegbrengen in het hoofd van de ontvanger. Het denken, activeren, stimuleren en/of zelfs beïnvloeden.

Kunst, kunstig of decoratief

Spanningsvelden met een eeuwig vraagteken, mijns inziens een classificatie, al naargelang de interpretatie van de ontvanger. Autonome kunst, toegepaste kunst of versiering, zeg het maar. Oké, om mijn werk dan toch maar enigszins te duiden, ik laveer het liefst tussen de eerste twee gebieden. Telkens weer opzoek naar een passende manier van verbeelden. Focus op doorontwikkeling en verkennen van andere afslagen. Dit om te voorkomen dat het werk in plaats van kunst, een kunstje wordt van herhaling in één stijl, aanpak of blijft hangen in een enkel thema. Hiermee niet stellende dat dit goed of fout is als iemand dit wel doet. Het gaat er hier om waar ik me lekker bij voel.

Abstract

Mijn abstract werk ontstaat vanuit intuïtie, opzoek naar de mentale-zone van de ongestuurde motoriek. Het laten gaan van de materie op de drager. Het aanraken van het onderbewuste, het reageren van vorm op vorm, kleur op kleur, het laten gebeuren, het laten ontstaan van een onverklaarbaar lijn- en vormenspel. En toch …. Toevalligheid bestaat niet, zonder actie gebeurt er geen toevalligheid, niets ontstaat per ongeluk. Per ongeluk heeft altijd een oorzaak.

Figuratief

Mijn figuratieve werk komt altijd voort uit maatschappelijke standpunten of persoonlijke ervaring(en). Een reactie uit frustratie of bewondering, beoordelend of veroordelend vaak gebracht vanuit een satirische benadering of simpelweg met een kleine knipoog. Neem het niet altijd te serieus. Ik denk dat mensen, die zichzelf (veel) te serieus nemen, die zijn gaan geloven in hun eigen “toneelstuk", blokkeren in andersdenkend en vastroesten in hun eigen realiteit. alleen open staan, zoeken of manipuleren van argumenten die hun bekrompen gedachten goed staven. Hierdoor komt naar mijn opinie de democratie, vrijheid (van meningsuiting) en diversiteit onder druk te staan. Ik "trap" dan ook graag met enige regelmaat tegen bepaalde visies, tradities, overtuigingen en standpunten aan.

Digitaal

Mijn digitaal werk komt voort uit … da’s een lastige vraag? De angst om de aansluiting met de moderniteiten te missen? Het “makkelijke” en snelle tools biedt om te verbeelden? Andere werelden opent? Ik ben er zelf nog niet uit en sluit het daarom ook niet uit. Voor mijn gevoel moet digitale kunst het nu nog te vaak hebben van het technisch vernuft zonder al te veel diepgang. Daarnaast begint werk, gemaakt door de mens of een computer steeds meer te vervagen. Voor mijzelf ervaar ik het nu nog als een gemis aan en het ontbreken van een (unieke) “handschrift” van de maker en de afwezigheid en aanraakbaarheid van “levende” materie.

Maar ondanks dat blijft ook de digitale wereld me met regelmaat fascineren.

Nou dit is het zo’n beetje, genoeg geschreven voor nu. En wie weet denk ik er volgende week weer heel anders over …

Klik rond door site en beoordeel, veroordeel, bewonder of verafschuw. Het “beeld” en jouw interpretatie hierop is wat het werk voor mij zinvol maakt.

Blijf denken en bespiegelen.

Groet, Antwan